Omurilik hasarına yol açmamış, küçük kırıklar istirahat, ilaç tedavisi ve korse ile tedavi edilebilir. Ciddi kırıklarda cerrahi tedavi gerekmekte, tedavi edilmemesi halinde kalıcı omurilik yaralanmalarına varan problemlere neden olabilmektedir.
Omurga kırıkları çok çeşitli olmalarına rağmen, sıklıkla kompresyon (çökme kırıkları) ve patlama (burst) kırıkları görülmektedir. Kompresyon kırıkları genellikle osteoporoz, tümör veya omurgadaki diğer patolojiler sebebiyle oluşmaktadır.
Omurga kırıklarında semptomlar; yaralanmanın şiddetine ve yerine göre farklılık göstermektedir. Tüm kırıklar omurilik yaralanmasına neden olmamaktadır ancak yüksek enerjili travmalarda omurilik felci görülebilmektedir. Omurga kırıklarının en yaygın semptomu hareketle artan ağrıdır. Buna ek olarak; karıncalanma/uyuşma, kollarda ve/veya bacaklarda kuvvet kaybı/felç, kontrolsüz kas spazmları ve idrar/bağırsak kontrolü kaybı görülmektedir.
Omurga kırıklarının tanısında direk grafi, bilgisayarlı tomografi (BT), yumuşak doku ve omurilik hasarının belirlenmesi amacıyla manyetik rezonans görüntüleme (MR) kullanılmaktadır.
Omurga kırığının tedavisinde uygulanacak ilk adım hastayı stabil hale getirmektir. Travma almış omurga/omurilik bölgesinin hareket etmesini önlemek amacıyla travma tahtaları, boyunluklar ve korse kullanılmaktadır. Hasta stabil hale getirildikten sonra yapılan görüntülemeler ve muayene ile kırığın ciddiyetine ve konumuna bağlı olarak cerrahi tedavinin gerekli olup olmadığına karar verilmektedir. Bazı küçük kırıkların istirahat, boyunluk/korse ve ilaç tedavisi ile ameliyatsız olarak izlemi yapılabilmektedir. Omurganın stabilitesinin bozulduğu, omuriliğe kırık parçanın bası yaptığı ve omurilik yaralanmasının olduğu durumlarda hastalara cerrahi tedavi önerilebilmektedir.
Cerrahi tedavide ana amaç; kırık parça yada parçaların omuriliğin üzerine yaptığı baskıyı ortadan kaldırmak, vida-rod sistemi ile omurganın sabitlenmesidir. Bazı durumlarda vida ile omurganın sabitlenmesinin yerine kemik çimento (vertebroplasti/kifoplasti) ile kırık omurganın içerisi doldurularak güçlendirilmektedir.
